*** Ontdek hoe u de tekening kunt invoeren voor een gesigneerde kopie van de Boek aan het einde van dit bericht ***
Het is mij een genoegen vandaag om u voor te stellen aan Linda Mohr, de auteur van “Tatianna – Tales and Teachings of My Feline Friend”.
Dit is een van de meest ontroerende en oprechte boeken over de band tussen een kat en haar persoon die ik in lange tijd heb gelezen. De relatie tussen de auteur en Tatianna is een van die soulmate -relaties met een dier dat eens in je leven komt. Tatianna leert door haar vreugdevolle geest en niet aflatende moed de auteur over liefde, toewijding en spirituele expansie. Naast het delen van haar reis met Tatianna, biedt de auteur goed onderzochte informatie over hoe te leven met en voor een kat te zorgen met nierziekte. Het boek is een triomf van de Geest, zowel katachtig als mens, en een bewijs van de waarheid dat we allemaal eeuwige wezens zijn.
Doe alsjeblieft mee om Linda Mohr te verwelkomen op de bewuste kat!
Linda, “Tatianna” is je eerste boek. Hoe ben je een schrijver geworden?
Toen ik op de middelbare school zat, ging ik mee naar een essaywedstrijd gesponsord door het platteland van Cooperative. Winnende schrijvers wonnen een volledig betaalde reis naar Washington, D.C. Ik heb nog steeds het essay en een fotoalbum vol herinneringen! In mijn midden twintig werkte ik aan een college-tekst over de psychologie van kleding, maar de uitgever besloot het niet te doen. Ik gaf magnetronkooklessen in Palm Beach County en ik heb niet -gepubliceerde hoofdstukken van een magnetronkookboek. Ik schreef zich in dat decennium ook in naaien voor een lokale krant voor een lokale krant.
Dus ik heb al heel lang geschreven. Mijn moeder herinnert me dat ik aankondigde toen ik jonger was dat ik ooit een boek zou schrijven. Tientallen jaren later werd Tatianna in mijn leven geplaatst om me eindelijk te helpen dat doel te bereiken. Het beste is dat mijn moeder naast me zat bij mijn boekondertekeningen!
Wat was het proces van schrijven over Tatianna voor jou?
Ik heb geen bewuste beslissing genomen om dit boek te schrijven. Een hoger wordt besloten voor mij. De dag nadat Tatianna was overleden, werd ik gedwongen om met een spiraalvormig notitieboekje te gaan zitten en te schrijven. De pen vloog over de pagina’s. Ik wist niet waar de gedachten vandaan kwamen. Maar ik bleef er bij. Een paar dagen later besefte ik dat ik een bericht had om naar mensen en hun huisdieren te gaan.
Wat hoop je dat je lezers het boek wegnemen?
Dieren zijn een heilig geschenk en ze verdienen onze liefde en respect. We zijn allemaal verbonden. Wonderen kunnen worden bereikt door liefde en een blijvend geloof in God. Mijn hoop is dat de timing geschikt is voor dit boek en dat het de beste ingrediënten bevat om te leren, lachen, rouwen en groeien dat ons betere mensen maakt – om dierenmishandeling en negeren van het dierenleven dat een deel van onze samenleving doordringt tegen te gaan. Uiteindelijk wil ik een verschil maken in het leven van mensen en huisdieren.
In uw boek deelt u hoe het voor u was om mee te leven en voor een kat met nierziekte te zorgen. Wat was het meest uitdagend voor jou in die jaren, en wat was het meest de moeite waard? Heb je tips voor anderen wiens katten met deze ziekte te maken hebben?
Het meest uitdagende aspect was het omgaan met een ziekte die geen remedie heeft. Het beheren van de progressie van de ziekte was vermoeiend, en er waren ups en downs, goede dagen en slechte dagen – voor Tatianna en ik. Het meest lonende deel was echter te zien dat de ziekte meerdere jaren op afstand kon worden gehouden – als ik bereid was een verbintenis aan te gaan. Voor Tatianna was die toewijding dagelijks vloeistoftherapie, kruidentherapie, aangepaste maaltijden, dierenarts check -outs voor periodiek bloedonderzoek en acupunctuur. Maar de uitbetaling was enorm omdat onze obligatie van dag tot dag werd verdiept.
De beste tip die ik heb is om de ziekte vroeg te vangen. Dat is lastig, omdat meer dan tweederde van de nierfunctie kan worden vernietigd voordat een kat fysieke symptomen vertoont. Maar als je regelmatig diagnostisch werk hebt, beginnend wanneer het dier 6 of 7 jaar oud is, geeft dat je een basislijn om van jaar tot jaar te vergelijken. Als u wijzigingen opmerkt, zoals meer water drinken, afvallen, braken of niet eten, ga dan meteen naar de dierenarts. Soms denken we dat de kat over een paar dagen weer normaal wordt en niets doet. Maar over een paar dagen kan de kat in een vitale staat zijn.
Wie of wat inspireert je?
Drie dingen: mijn katten (verleden en heden), mijn thuiskantoor en restaurants. De spirituele aanwezigheid van Tatianna blijft me inspireren, samen met de geesten van al haar andere bontvrienden, waaronder Noelle, Taitter, Marnie en Katarina. Mijn constante metgezel is Lexie Lee, een prachtige Noorse boskatmix die na een orkaan in mijn tuin blies. Mijn speciale schrijfruimte is op het derde verhaal met tropische briesjes die door lichte morstige ramen blazen. Ik had extra brede vensterbanken gemaakt voor Lexie Lee, en ze houdt van ze! Als ze niet op de vensterbank staat, strekt ze zich uitnullnull