Tijdens een adoptie-evenement vorige maand in West Fargo, N.D., vertelde een vrijwilliger uit de Bismarck, N.D., Pound dat ze probeerde twee honden-agressieve, pitbull-type honden in pleeggezinnen of reddingsgroepen te plaatsen.
Deze honden moesten snel uit het pond komen of ze zouden ‘geëuthanaseerd’, zei ze. Ze beschreef beide honden als heel lief rond mensen.
De vrijwilliger ging verder met te zeggen dat een vrouw geïnteresseerd was geweest in een van de pitbulls, maar de woningmethode van de vrouw zou zijn om de neus van de hond te wrijven in eventuele ‘ongelukken’ en vervolgens ‘de hond naar buiten te sturen’.
De vrijwilliger van het pond zei dat ze het aanbod van deze vrouw om een hond te nemen verwierp. Geen verdere vragen.
Later kwam ik erachter tot 4 luv van hondenredding in Fargo dat ten minste een van deze twee honden – “Molly” – werd gedood omdat “niemand” haar zou redden. Ik weet niet zeker wat er met de tweede hond is gebeurd.
Ik weet dat het wrijven van de neus van een hond in haar eigen plas niet de meest effectieve huizenmethode is. Maar ik weet ook dat sommige volwassenen – de meesten van hen houden van hondeneigenaren – echt geloven dat dit is hoe je huisetrain bent. En laten we eerlijk zijn, in een ietwat landelijke gemeenschap als Bismarck is “Clicker Training” niet helemaal de norm. En dat is oké.
Misschien zou de vrouw die naar voren stapte om een van de pitbulls te nemen om andere redenen geen veilige omgeving voor een hond te hebben geboden. Of misschien was Molly zo agressief dat maar weinig mensen zouden hebben gekwalificeerd om haar te nemen.
Ik betwijfel het.
Meer dan waarschijnlijk had deze potentiële redder een acceptabel pleeggezin voor Molly of zelfs een adoptiewoning kunnen bieden.
In plaats daarvan is Molly nu dood en hoeft niemand zich zorgen te maken over haar.
Als dit specifieke pond niet zo kieskeurig was over wie een hond kan redden, zou Molly nog steeds leven. Ik vraag me af hoeveel anderen naar voren zijn gestapt om een van deze honden te redden, alleen om te worden afgewezen.
Als regionale dierenasielen en reddingsgroepen beter werk hebben gedaan om hun dieren in huizen te krijgen, had een van hen een extra pondhond als Molly kunnen aannemen.
Er is een huis voor elke hond.
Rust in vrede, meisje.