addThis Sharing -knoppen naar facebookfaceBookFacebookShare naar twittertwittertwittershare naar pinterestPinterestPinterestshare naar moreaddthismore10
Wanneer mijn honden ‘s avonds het huis binnenkomen, geeft mijn man ze elke drie kleine traktaties. Na de behandeling van één en twee, zelfs als hij zich omdraait om weg te gaan, zitten ze geduldig, wachten tot drie traktaties zijn geleverd en zich vervolgens terugtrekken in de familiekamer. Dus dit doet je denken – kan honden tellen?
Drs. West en Young voerden experimenten uit om te zien of honden fundamentele wiskundetoevoegingen konden doen en hun resultaten publiceerden in het tijdschrift Animal Cognition. Experimenten werden ingesteld om de reactie van elke hond op de vergelijkingen te testen: 1+1 = 2, 1+1 = 1 en 1+1 = 3. Honden genoten van een scherm met verschillende gerechten erachter. Eerst zagen de honden één traktatie in een kom. Het scherm werd verhoogd en de experimentator bracht een tweede traktatie naar voren. De hond zag de experimentator de tweede traktatie achter het scherm stappen. Met de juiste wiskunde werd een tweede traktatie toegevoegd aan de eerste en toen het scherm werd verwijderd, zag de hond de verwachte twee traktaties. Met de verkeerde berekeningen verliet de onderzoeker niet echt het tweede koekje, zodat de honden slechts één traktatie (1+1 = 1) of twee traktaties zagen voor een totaal van drie traktaties (1+1 = 3). De reacties van de honden werden geregistreerd.
Wanneer wij mensen wiskundeproblemen zien, hebben we de neiging om snel resultaten te scannen waarvan we weten dat ze gelijk hebben en de resultaten langer over de resultaten porsen als er iets mis lijkt. Dus in dit experiment hebben de onderzoekers getimed hoe lang elke hond besteedde aan het controleren van het “resultaat” van zijn berekening. Hier zijn de resultaten:
Wanneer de wiskunde correct was – 1+1 = 2 – besteden gemiddeld 6½ minuten door met het bekijken van de twee traktaties.
Toen de wiskunde verkeerd was, brachten honden langer door met het controleren van het resultaat:
– Toen de honden die 1+1 = 1 zagen, brachten ze bijna 8 minuten door met het bekijken van het resultaat
– Toen 1+1 = 3, brachten de honden meer dan 8 1/2 minuten door met het bekijken van het resultaat
De onderzoekers concludeerden dat honden langer besteedden aan het controleren van de verkeerde wiskunde omdat ze geschokt waren door de resultaten, in de verwachting te zien dat 1+1 = 2. Met andere woorden, dit was de manier van de honden om te zeggen: “Wat?! Slechts één koekje of drie koekjes?! Waarom dat niet klopt. Iedereen kent 1+1 = 2. Waarom is er een vermist of een extra koekje? ”
Dus de volgende keer dat je je afvraagt of je hond zijn traktaties telt, kan het antwoord heel goed ja zijn!