Mijn hond is 8 jaar oud. Ik denk dat dat hem een senior maakt, maar ik geef de voorkeur aan ‘van middelbare leeftijd’.
De meeste informatie die beschikbaar is over honden gaat over het adopteren van een puppy of een jonge hond, wat geweldig is, maar hoe zit het met oudere honden van middelbare leeftijd?
Er zijn zoveel onderdakhonden van alle leeftijden die wachten om te worden geadopteerd. Velen van hen zijn ver voorbij de “stoute fase” en kunnen zelfs jaren trainen.
Het volgende zijn een paar redenen waarom ik van mijn hond van middelbare leeftijd houd. Als je ooit bij een hond van middelbare leeftijd hebt gewoond, weet ik zeker dat je een paar extra ideeën kunt toevoegen in de reacties.
1. Hij is lazier dan ooit (ik ook).
ACE is altijd een honden met lage tot middelgrote energie geweest. Hij is in de loop der jaren een perfecte appartementenhond geweest, maar ik waardeer zijn algemene kalmte nu nog meer.
Natuurlijk, het is leuk om op weg te gaan voor een lange wandeling, en we doen dit vrij vaak. Het is gewoon dat ik waardeer dat ik niet elke ochtend niet een uur met mijn hond hoef te rennen, en dat vindt hij prima. Hij houdt ervan om in te slapen. Hij houdt ervan om dutjes te doen. Hij vindt het niet erg als we thuis een heel weekend doorbrengen met het kijken naar een heel seizoen van House of Cards.
2. Mijn hond van middelbare leeftijd heeft het allemaal eerder gezien.
In de afgelopen zeven jaar heb ik mijn hond naar talloze nieuwe plaatsen gebracht. Hij heeft tientallen andere honden ontmoet, zo niet honderden. Hij heeft gewoond met meerdere pleeghonden en katten. Hij is op campingreizen en roadtrips gegaan en hij heeft de gelegenheid gehad om een breed scala aan nieuwe mensen te ontmoeten.
Natuurlijk is dit allemaal mogelijk omdat ACE een natuurlijk relaxte, vriendelijke kerel is. Maar ik vind het geweldig omdat ik hem in de loop der jaren in de plaats heb kunnen brengen, het maakt hem nu niet op als we een nieuwe coffeeshop bezoeken of in een nieuw gebied lopen. Hij gaat gewoon voor het grootste deel met de stroom mee!
[QUOTE_CENTER] “Het maakt hem nu niet op als we een nieuwe coffeeshop bezoeken of in een nieuw gebied lopen.” [/QUOTE_CENTER]
3. Hij heeft de training naar beneden.
Natuurlijk, ik ben het type persoon dat altijd mijn hond zal trainen, maar het is leuk dat Ace (meestal) de basis weet en gehoorzaamt, zoals zitten, zitten, blijven, komen en hiel. Hierdoor kan ik meer dan ooit met mijn hond doen.
4. Mijn hond van middelbare leeftijd komt niet in dingen.
De dagen zijn verdwenen waar mijn hond op kan kauwen of iets kan scheuren dat niet van hem is. Onlangs stond ik op het punt om het afval uit te halen voordat ik vertrok, en mijn man vroeg waarom ik me drukte. “Nou, ik wil niet dat ACE erin komt,” zei ik. En toen moesten we allebei glimlachen omdat we wisten dat onze hond nooit eens zou overwegen om zoiets te doen.
We hoeven het appartement nooit meer te “hondenbewijs”. En er is geen kennel nodig. Ik denk dat er letterlijk een nul procent kans is dat ACE een schoen of een boek of een dure gadget zou kauwen. Het was zeven jaar geleden een ander verhaal.
5. We kennen elkaar goed.
Ik heb het gevoel dat ik al de acties van mijn hond kan voorspellen, en ik weet dat hij hetzelfde met mij doet. We hebben een comfortabel punt bereikt waarop ons leven voorspelbaar is, maar mijn hond is natuurlijk bereid om op het moment een wandelavontuur te laten gaan of op weg te gaan naar een wandelavontuur.
Het is gewoon dat er geen stress is die zich zorgen maakt over hoe Ace zou kunnen handelen of wat hij zou kunnen doen. Ik weet precies wat hij zal doen. Dit betekent niet dat hij perfect is. Hij is gewoon voorspelbaar. Ja, hij zal in de auto zeuren. Ja, hij probeert te plassen op ingemaakte bloemen. Ja, hij pufft zijn water en kotst dan meerdere keren per week.
Maar ik ken deze dingen en ik bereid me op deze dingen.
En jij? Wat vind je leuk aan je “van middelbare leeftijd” hond?
Haal de nieuwsbrief van die mutt in je inbox: